2023.1029 – Een Stem Uit De Hemel
Wees Dienstbaar #3
Markus 1:9-11
[CC Haarlemmermeer, 29 oktober 2023]
Alle Schriftreferenties zijn genomen van de Herziene Statenvertaling (HSV), tenzij anders aangegeven
INTRODUCTIE
Sla alsjeblieft je Bijbel open naar Markus hoofdstuk 1 en we gaan vandaag kijken naar vers negen tot en met elf en de doop van Jezus.
Vorige week hebben we gezien hoe Johannes de Doper de vervulling is van de beloofde heraut, de beloofde voorloper van de Koning – God die gaat komen in de persoon Jezus Christus. En we hebben gezien hoe het volk Israël de woestijn ingeroepen werd en opgeroepen werd zich te bekeren van hun zonden, opgeroepen werd terug te keren naar hun oorspronkelijke relatie met de Heer, opgeroepen werd hun turbulente geschiedenis in de woestijn weer onder ogen te komen, opgeroepen werd om zich te laten dopen in afwachting van het nieuwe verbond dat gaat komen. Johannes nodigde met zijn doop het volk uit om zichzelf klaar te maken voor de komst van de Koning.
Het was niet duidelijk wanneer precies de Koning zou arriveren, maar aangezien de heraut Hem had aangekondigd kon het niet lang meer duren. Net als dat je zwanger bent de komst van de baby is aangekondigd, maar niet precies wanneer hij of zij komt. Als je hoogzwanger bent, dan weet je dat het echt elk moment kan gebeuren. En tot die tijd ben je in blijde verwachting op de komst.
Voor het volk Israël was de tijd van blijde verwachting voorbij, want in onze tekst vandaag lezen we dat de soeverein heersende Koning, de levende God, geopenbaard in de persoon van Jezus Christus, arriveert. Lees met mij vers negen tot en met elf.
“9En het gebeurde in die dagen dat Jezus kwam van Nazareth, in Galilea, en door Johannes werd gedoopt in de Jordaan. 10En meteen toen Hij uit het water opkwam, zag Hij de hemelen scheuren en de Geest als een duif op Zich neerdalen. 11En er kwam een stem uit de hemelen: U bent Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb!” (Mk. 1:9-11)
Laten we bidden.
[Openingsgebed]
Jezus komt uit Nazareth in Galilea. Dat is (als we uitgaan van de traditionele plek waar Johannes doopte) een wandeling van ongeveer 130 kilometer. We weten niet of Hij alleen de reis had gemaakt of samen met anderen. Het enige dat we weten is dat Hij op een gegeven moment bij de plek waar Johannes aan het dopen is komt aanlopen. En je moet je voorstellen dat niemand weet wie Jezus is. Niemand weet dat Jezus de Messias is. Er staat immers in Lukas 3:15 (NBV), “Het volk was vol verwachting, en allen vroegen zich af of Johannes misschien de Messias was”. Voor iedereen is Hij gewoon een Jood in de menigte van mensen die er allemaal zijn om gedoopt te worden, en iemand die rustig Zijn beurt afwacht. Alles gaat z’n gangetje totdat Jezus aan de beurt is en bij Johannes komt. En om een goed beeld te krijgen van wat er dan gebeurt moeten wij het Evangelie van Mattheus en Johannes erbij halen.
In Mattheus 3:14 staat dat als Jezus bij Johannes komt om gedoopt te worden, dat Johannes Hem hiervan wilde weerhouden en zei, “Ik heb het nodig door U gedoopt te worden, en komt U naar mij?” Maar in Johannes 1:33 zegt hij dat hij Jezus niet kende. Dat lijkt elkaar tegen te spreken, maar dat is niet zo. Johannes wist van de persoon Jezus. Ze waren immers familie. En hij wist dat Jezus, in tegenstelling tot de hypocriete Farizeeërs, een rechtvaardig man was. Dit is waarom Johannes zegt dat hij juist door Jezus gedoopt moest worden. Omdat hij wist dat Jezus meer rechtvaardig was dan hij. Maar, Johannes wist niet dat Jezus de Messias was. Tenminste, hij had daar nog geen bevestiging van gekregen. In Johannes 1:29-34 wordt het namelijk duidelijk dat Johannes van God te horen had gekregen dat de bevestiging pas kwam bij Zijn doop als de Geest op Hem zou neerdalen.
Dus, Jezus komt bij Johannes. Johannes herkent hem als zijn neef en rechtvaardig persoon, geeft daarom aan dat hij eigenlijk door Jezus gedoopt zou moeten worden (dit is trouwens een mooi beeld van hoe nederig en bewust Johannes was van zijn eigen zonde). Jezus overtuigd Johannes om Hem toch te dopen waarna de hemel opgaat, God de Vader spreekt dat dit Zijn Zoon is, en de Heilige Geest neerdaalt. En dit is het moment waarop ook voor Johannes de bevestiging komt dat Jezus de Messias is, waardoor hij kan zeggen: “Zie het Lam van God, Dat de zonde van de wereld wegneemt!” (Joh. 1:29)
Met dit als context, laten we onze verzen van vandaag één voor één behandelen.
DE DOOP VAN JEZUS (9)
“9En het gebeurde in die dagen dat Jezus kwam van Nazareth, in Galilea, en door Johannes werd gedoopt in de Jordaan.”
#1 – Het Einde Van De Bediening Van Johannes
Dat Jezus door Johannes gedoopt was voor Johannes als heraut het hoogtepunt van zijn leven en bediening. Dit is waar hij zijn hele leven naar toe had gewerkt. Dit is waar hij zijn hele leven voor in dienst had gesteld. Alles kwam nu voor hem samen in dit ene moment. Maar de doop van Jezus was tegelijk ook het einde van de bediening van Johannes. Niet dat hij hierna stopte met dopen[1], maar de heraut had de Koning aangekondigd, en was nu gekomen. De heraut had de paden rechtgemaakt en weg voorbereid, en dat was nu gedaan. Wat een ervaring moet dat geweest zijn voor hem. Om iets van de zijn emotie hierin mee te krijgen kunnen we lezen in Johannes 3:28-30 als discipelen van Johannes naar hem toekomen met het nieuws dat Jezus nu aan het dopen is en grote menigten trek. Johannes zegt, “28U bent zelf mijn getuigen dat ik gezegd heb: Ik ben de Christus niet, maar ik ben voor Hem heen uitgezonden. 29Wie de bruid heeft, is de Bruidegom, maar de vriend van de Bruidegom, die erbij staat en hem hoort, verblijdt zich zeer over de stem van de Bruidegom. Deze blijdschap van mij nu is volkomen geworden. 30Hij moet meer worden, maar ik minder.” Johannes was met grote vreugde vervuld dat Jezus gekomen was. Zijn taak zat erop en Hij had er geen moeite mee dat Jezus nu alle aandacht kreeg in plaats van hij. Hij was content met het feit dat het niet om hem ging. Wat een mooie les zit hier ook voor ons in, want ook wij wijzen alleen naar Jezus. De aandacht zou niet op ons gericht moeten zijn maar op Jezus. Dus mocht de aandacht wel op jouw gericht zijn, of je vindt het maar al te fijn dat de aandacht op jou gericht is, dan is het misschien tijd om deze woorden van Johannes in acht te nemen: “Hij moet meer worden, maar ik minder.”
Als ik hier achter de kansel sta en een monoloog van drie kwartier houdt dan weet ik dat de aandacht op mij gericht is. En er was een tijd dat ik niet goed omging met die aandacht. Ik was maar al te trots dat ik achter de kansel mocht staan en dat ik Gods Woord mocht openen en dat iedereen mocht horen wat ik te zeggen had. En God heeft mij toen even flink met de neus op de feiten moeten drukken dat het niet om mij ging maar om Hem. En ik moest mij echt bekeren van hoogmoed hierin. En door Gods genade heb ik mij ook bekeerd hiervan en ervaar ik het elke keer weer als genade als ik hier mag staan, en bid ik echt dat ik, net als Paulus, hier mag staan “in zwakheid, met vrees en veel beven”[2] om naar Jezus te wijzen, want Hij moet meer worden, en ik minder. Hij moet meer worden, en wij minder. Het gaat niet om ons, maar om Hem. En als ons leven niet wijst naar Hem dan klopt er iets niet. En als wij er moeite mee hebben dat de aandacht niet naar ons gaat, dan is dat iets om van te bekeren.
#2 – Waarom Liet Jezus Zich Dopen?
Met doop van Jezus kwam ook een einde aan de bediening van Jezus. En dat brengt ons bij de vraag: waarom liet Jezus zich dopen? Hij hoefde zich immers niet te bekeren van enige zonde, of terug te keren naar een oorspronkelijke relatie met de Heer. Hij was immers de Heer. Dus wat was de reden dan wel? Ik wil er een drietal benoemen, maar er zijn er meer.
Een eerste reden is dat met Zijn doop Jezus de bediening van Johannes bevestigde. Voordat Jezus Zelf aan Zijn bediening begon was het niet meer dan gepast dat Hij de bediening van Zijn heraut, Zijn voorloper, erkende. Door Zich te laten dopen liet Hij aan iedereen weten dat wat Johannes predikte correct was en dat de mensen zich inderdaad moesten bekeren en klaarmaken voor het komende Koninkrijk. Dat Hij degene was waar Johannes naar verwees en die na hem zou komen, en dat Hij inderdaad de beloofde Koning was, God geopenbaard in het vlees, de Messias, die zou komen. We lezen hier in vers 11 dat God de Vader vanuit de hemel spreekt en bevestigd dat Jezus Zijn Zoon is. Johannes zegt dit zelf ook in Johannes 1:34, “En ik heb gezien en getuigd dat Híj de Zoon van God is.” Wat dat betreft is Zijn doop dan ook het begin, het startsein, van Zijn publieke bediening nu dat Hij het volk had laten weten wie Hij was en wat Hij kwam doen.
Een tweede reden is dat met Zijn doop Jezus Zichzelf identificeert met het gelovige Israël dat reageerde op de oproep van Johannes en zich liet dopen. Hij zet Zichzelf in deze groep mensen, en identificeert Zichzelf als één met Zijn volk. Ik ben met jullie. Ik ben één van jullie. En in een bredere context identificeert Hij Zichzelf ook met alle zondaars en is zo een voorbeeld om te volgen en zo onze gehoorzaamheid aan Hem tonen.
Een derde reden is dat met Zijn doop Jezus alle gerechtigheid te vervullen. Dit is wat Hij zelf als reden geeft in Mattheus 3:15. Hij heeft Johannes nodig om Hem te dopen om zo aan te geven, zo te verklaren, dat Hij degene is als de laatste Adam die de wet volledig zal naleven en een leven in complete gehoorzaamheid aan en afhankelijk van God zal leven, en zo aan alle rechtvaardige eisen te voldoen zodat Hij als het perfecte lam kon betalen voor de zonde. Het was een intentie verklaring. Vandaar dat Johannes daarna ook kon zeggen, “Zie het Lam van God, Dat de zonde van de wereld wegneemt!” (Joh. 1:29)
DE GEEST DAALT NEER (10)
“10En meteen toen Hij uit het water opkwam, zag Hij de hemelen scheuren en de Geest als een duif op Zich neerdalen.”
Jezus wordt gedoopt en als Hij uit het water weer omhoog komt dan scheurt de hemel open en daalt de Geest als een duif neer. Wat een manifestatie moet dat geweest zijn, niet! Ik moet zeggen dat ik mij niet echt kan voorstellen hoe dat eruit gezien moet hebben. Maar geef toe dat toen je zelf gedoopt werd dat je stiekem aan dit vers dacht in de hoop dat er iets zou gebeuren als je uit dat water omhoog kwam. Of ben ik de enige? Ik weet nog goed toen ik gedoopt werd. Het was eigenlijk zeven jaar nadat ik tot geloof gekomen was omdat niemand mij had verteld dat ik mij moest laten dopen. Ik hou wel van een beetje symboliek dus ik liet mij dopen op de zaterdag tussen Goede Vrijdag en Paaszondag. Het was een koude dag in april en het water van de Nieuwe Meer in Amsterdam was zo koud, het was alsof er duizenden spelden in mijn benen prikte. Er gebeurde helaas niets toen ik uit het water opkwam. Maar desondanks was het een mooi moment om op terug te kijken.
Enfin, bij Jezus gebeurde er drie dingen. Ten eerste scheurde de hemel open. En de manier waarop Markus dit zegt doet hij alleen hier en later bij het overlijden van Jezus aan het kruis als het voorhangsel in tweeën scheurt. En bij beide is er een directe referentie dat Jezus de Zoon van God is, en beide impliceren dat God toegankelijk is geworden op een manier die voorheen niet bekend was. Het openscheuren van de hemel is een beeld uit het Oude Testament, uit Jesaja 64:1 wat begint met de woorden, “Och, dat U de hemel zou openscheuren, dat U zou neerdalen…” en een beeld is van de Messias die komt. We zien ook op andere significante plekken in het Oude Testament dat Gods kracht op dit soort manieren wordt uitgedrukt. Denk bijvoorbeeld aan het splijten van de Rode Zee[3], het klieven van de rots zodat het water eruit stroomde[4], en het in tweeën splitsen van de Olijfberg op de Dag van de Heer[5]. Ten tweede daalt de Geest van God neer als een duif. Op verschillende plekken in Jesaja[6] staat het dat de Geest van de Heer op de Messias zal rusten als Hij komt. Dit zien we hier dus vervuld worden in Jezus. Echter, het beeld van de duif is minder duidelijk en was in die tijd zeker geen bekend beeld van de Heilige Geest. Bijbel commentator William Lane zegt hierover, “De neerdaling van de Geest ‘als een duif’ geeft aan dat hij de unieke vertegenwoordiger is van het nieuwe Israël dat door de Geest geschapen is.”[7] Misschien is dat wel de simpelste uitleg inderdaad.
DE STEM VAN DE VADER (11)
“11En er kwam een stem uit de hemelen: U bent Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb!”
Het derde wat er gebeurd als Jezus uit het water komt is dat er een stem uit de hemel komt, de stem van God de Vader. Ook hier zien we weer een aantal beelden uit het Oude Testament terugkomen die het beeld nog scherper maken wie Jezus is.
Het eerste beeld is uit Psalm 2:6-7, “6Ik heb Mijn Koning toch gezalfd over Sion, Mijn heilige berg. 7Ik zal het besluit bekendmaken: De HEERE heeft tegen Mij gezegd: U bent Mijn Zoon…” Waarbij God de Vader bevestigd dat Jezus de beloofde Koning was die zou komen, God in het vlees geopenbaard, in de persoon van Jezus Christus. Het tweede beeld is dat van Jesaja 42:1 dat zegt, “Zie, Mijn Knecht, Die Ik ondersteun, Mijn Uitverkorene, in Wie Mijn ziel een welbehagen heeft; Ik heb Mijn Geest op Hem gelegd.” Waarbij God de Vader bevestigd dat Jezus de ware en beloofde Dienstknecht is. Het derde beeld is uit Genesis 22:2 dat zegt, “Neem toch uw zoon, uw enige, die u liefhebt…” Het prachtige beeld van Abrahams diepe liefde voor zijn enige zoon Isaak en tegelijk een beeld van hoe God zal voorzien in het perfecte offer: Zijn zoon in onze plaats.
Dus hier in de stem uit de hemel, in de declaratie van de Vader, zien we het beeld van de Vaders liefde, de Zoons gehoorzaamheid, Zijn koningschap, en Zijn lijdende dienstbaarheid allemaal samenkomen.
Bijbel commentator David Guzik zegt concluderend over de verzen tot nu in Markus, “Tot nu toe zien we in het Evangelie volgens Markus vier getuigen, die elk getuigen van de identiteit van Jezus. Wat voor bewijs hebben we nog meer nodig? Markus zei dat Jezus de Zoon van God is (Mk. 1:1). De profeten zeiden dat Jezus Heer is (Mk. 1:2-3). Johannes de Doper zei dat Jezus degene na mij was die machtiger is dan ik (Mk. 1:7-8). God de Vader zei dat Jezus de geliefde Zoon van God is (Mk. 1:10-11).”[8] Inderdaad, wat voor bewijs hebben we nog meer nodig? Markus maakt het overduidelijk wie Jezus is. Het is niet te ontkennen.
DE WOESTIJN
Bij de vorige preek, over Johannes de Doper, had ik aangegeven dat als we uitzoomen dat we niet alleen Johannes zien, maar dat we ook zien dat hij in de woestijn is en hoe dat significant is, en hoe dat ook in de verzen daarna, de verzen vandaag dus, tot uiting komt.
Eén van de belangrijke beelden van de woestijn is dat het de plek is waar God voor het eerst Israël Zijn Zoon noemt. We lezen dit in Exodus 4:22-23 waarin God tegen Mozes zegt, “22Dan moet u tegen de farao zeggen: Zo zegt de HEERE: Mijn zoon, Mijn eerstgeborene, is Israël. 23Daarom zeg Ik tegen u: Laat Mijn zoon gaan, zodat hij Mij kan dienen. Maar u hebt geweigerd hem te laten gaan, zie, Ik zal uw zoon, uw eerstgeborene, doden.”
We hebben zojuist gelezen in Psalm 2:7 dat ook de gezalfde komende Koning Gods Zoon is. Dit zijn de enige twee die Gods Zoon genoemd worden. Enerzijds is Israël collectief als volk Gods Zoon. Anderzijds is de komende Koning Gods Zoon. Maar in de tijd van Mozes faalt Israël, faalt Gods Zoon. De profeet Hosea kijkt vervolgens vooruit naar een tijd dat God het zoonschap met Israël in de woestijn zou vernieuwen. In Hosea 2 lezen we dat God Israël opnieuw de woestijn in zal leiden en tot haar hart zal spreken (v.13), een verbond met haar zal sluiten (v.17), en haar voor eeuwig tot Zijn bruid zal maken (v.18). En als Johannes komt dan roept Hij Israël, Gods Zoon, terug de woestijn in om terug te keren naar de oorspronkelijke relatie met de Heer, terug te keren naar het ware zoonschap. En alhoewel heel Israël uitloopt (Mk. 1:5) wordt Johannes afgewezen (Mat. 11:7-18; Lk. 7:24-33), en dus faalt Israëls Zoon de oproep van Johannes.
En hier komt Jezus, en waar Israël faalde neemt Jezus haar plaats, en de hemel gaat open en de Vader zegt, “Dit is Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb!” (Mat. 3:17). Jezus is de perfecte vervulling van het zoonschap. Jezus is Israël teruggebracht tot één persoon. En als Hosea, de profeet die over zoonschap praat, in 11:1 zegt, “uit Egypte heb Ik Mijn zoon geroepen” dan zien we dat Mattheus 2:15 dit toepast wordt op Jezus als Hij als klein jongetje terugkomt uit Egypte na de dood van Herodes. Jezus is het ware Israël. Jezus is de ware Zoon.
Bijbel commentator James Edwards[9] schrijft, “Bij de doop staat Jezus […] in het water met zondaars als hemzelf de “eerstgeboren Zoon” om het oorspronkelijke ideaal van goddelijk zoonschap te verlossen en te herstellen. Als de geliefde Zoon in wie God welbehagen heeft en op wie Gods Heilige Geest rust, is Jezus zowel het model van Israëls zoonschap als het middel voor de vervulling ervan. In Jezus, de Zoon van God, voorzien met de Geest van God, zullen alle mensen Gods verlossing zien.”
APPLICATIE: ZOONSCHAP
De kern van Jezus’ doop is het beeld van zoonschap, is het beeld van God de Vader die zegt, “Dit is Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb!” (Mat. 3:17) En dit zijn de woorden van God de Vader die Hij ook vandaag voor ons heeft. En ik wil hier drie simpele dingen over zeggen die goed zijn om te realiseren, te overwegen, en aan te nemen op basis van wat God hier zegt.
#1 – Je Bent Zijn Kind
Net als dat God de Vader tegen de Zoon zei, “Dit is Mijn […] Zoon”, zo zegt Hij tegen een ieder van ons die in Christus is, “Je bent Mijn Zoon”, “Je bent Mijn Dochter”. Je mag weten dat je een kind van God bent. Een kind van de Almachtige. Dat is niet zomaar iets. Wij waren namelijk “van nature kinderen des toorns”[10] Wij wilde van nature niets van Hem weten en wilde Zijn kind niet zijn. Maar God in al Zijn barmhartigheid en genade heeft ons, door geloof, tot Zijn kinderen gemaakt. “Hij heeft ons voorbestemd om als Zijn kinderen aangenomen te worden, door Jezus Christus, in Zichzelf, overeenkomstig het welbehagen van Zijn wil.”[11] We zijn aangenomen door Hem. We zijn geadopteerd door Hem en zo onderdeel geworden van Zijn gezin. En we zijn geadopteerd op basis van het voltooide werk van Jezus aan het kruis. Als je in Christus bent, dan ben je Zijn kind. En “de Geest Zelf getuigt met onze geest dat wij kinderen van God zijn.”[12] Mocht je hierover twijfelen of niet helemaal zeker weten, vraag de Heilige Geest dit diep in je te getuigen deze ochtend: je bent een kind van God. Je bent Zijn kind. Je bent van Hem. “
En als je Zijn kind bent dan is Hij dus je Vader. En het is een Vader die jouw heeft aangenomen, heeft geadopteerd “overeenkomstig het welbehagen van Zijn wil.” Hij wilde jouw als kind. Hij wilde jouw Vader zijn. Laat mij dit nog een keer zeggen. God de Vader wilde jouw Vader zijn en wilde jouw als kind hebben. Je bent gewild. Ik weet niet hoe je aardse vader is of was. Misschien heb je hem nooit gekend, of wilde hij jou niet kennen. Misschien is of was het een slechte vader. Misschien is of was het de beste vader ooit. Voor wat mijzelf betreft kan ik zeggen dat ik de beste vader had die ik had kunnen wensen. Wij waren vier handen op één buik, zeg maar. En het heeft mij echt tijd gekost om in te zien dat God de Vader een nog veel betere vader is, de beste vader is. In God de Vader hebben we namelijk een vader aan wiens geduld en goedheid geen einde komt. In God de Vader hebben een vader die altijd bereikbaar en beschikbaar is, dag en nacht, en wiens liefde we niet hoeven te verdienen noch kunnen verliezen. In God de Vader hebben we een vader die altijd het beste met ons voor heeft, ook al gaat dat soms gepaard met een liefdevolle vermaning als dat nodig is. In God de Vader hebben we een vader wiens timing perfect is in wat Hij ons geeft of onthoudt. In God de Vader hebben we een vader die ons intiem kent. Er is niemand die ons beter kent en beter voor ons zal zorgen. Oh, wat een genade dat God Zijn Geest in onze harten uitgezonden heeft waardoor we nu mogen roepen: Abba, Vader![13]
#2 – Je Bent Geliefd
Je bent niet alleen Zijn Zoon of Dochter, maar je bent Zijn geliefde Zoon of Dochter. We zijn geliefd door God. Het betekent dat er een speciale en hechte relatie is tussen ons en God. En Hij ons lief heeft met een zorgdragende, vriendelijke, warme liefde. Het is een uiting van genegenheid, van affectie, van waardering. God wil ons niet alleen liefhebben. Hij heeft ons ook lief met alle liefde die er in Hem te vinden is. Net zoals Hij Zijn liefde in alle overvloedigheid in onze harten heeft uitgestort, met diezelfde overvloedigheid heeft Hij ons lief, met alles wat in Hem is. Wij zijn Hem dierbaar. Wij zijn geliefd. Wij zijn gewild. Wij zijn gewenst. Wij zijn teerbemind. Dat is de liefde waarmee God ons liefheeft en wat het betekent om geliefd te zijn door Hem.
En de vraag is: ervaar je dit ook in je leven? Voel je je geliefd door God? We worden opgedragen om God lief te hebben met heel ons hart, ziel, en verstand, en onze naaste lief te hebben als onszelf. Maar dat alles wordt gevoed door Zijn liefde voor ons. Als er in 1 Johannes 4:7 staat, “Geliefden, laten wij elkaar liefhebben…” dan staat dat er niet in een vacuüm, want het vers gaat verder door te zeggen, “want de liefde is uit God; en ieder die liefheeft, is uit God geboren en kent God.” En een paar verzen later zegt het, “Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefgehad heeft.”[14] “En wij hebben de liefde die God tot ons heeft, gekend en geloofd.”[15] Wij kunnen liefhebben omdat Hij ons eerst heeft liefgehad en wij Zijn liefde gekend hebben, ervaren hebben. Hij heeft Zijn liefde niet alleen als een soort theoretisch en theologisch feit aan ons kenbaar gemaakt, maar we mogen juist ervaringsdeskundigen zijn als het gaat om Zijn liefde voor ons. De vraag is dus: heb je inderdaad Zijn liefde ervaren? Voel je je geliefd door God? Zo niet, dan is het goed om dat bij Hem te brengen in gebed en Hem te vragen dat je Zijn liefde ook echt mag ervaren in je leven.
#3 – Je Bent Vreugde Gevend
Als laatste, als God de Vader tegen Zijn Zoon zegt, “in Wie Ik Mijn welbehagen heb!” dan zegt Hij diezelfde woorden tegen ons. God de Vader vindt Zijn welbehagen in ons. Andere Nederlandse vertalingen zeggen dat God Zijn vreugde in ons vindt. Dat is nogal wat, niet! Hij is niet alleen blij met ons, maar vindt ook blijdschap en vreugde in ons. Hij is verheugd met ons. Het woord in de grondtekst betekent blij zijn met iets of iemand omdat dat iets of iemand tot vreugde leidt. Laat dat tot je doordringen deze ochtend: God is verheugd met je.
Het werkwoord van dit woord in de grondtekst kan ook betekenen dat je iets goeds in overweging neemt en daarom de moeite waard is om te kiezen. Bijvoorbeeld, zo heeft het de Vader behaagd om ons het Koninkrijk te geven (Lk. 12:32), en heeft het God behaagd om door de dwaasheid van prediking hen te redden die geloven (1 Kor. 1:21). En zo zei Paulus dat het hem meer behaagd om bij de Heer te zijn dan nog langer in dit lichaam te wonen (2 Kor. 5:8), en had hij behagen in zijn zwakheden omdat dan Gods kracht door hem volbracht kon worden (2 Kor. 12:10). Op diezelfde manier achtte God de Vader het de moeite waard om onze Vader te zijn. Het is iets wat Hem vreugde brengt.
Ik mag zelf de vader zijn van drie kinderen, en dit is ook wat ik vaak tegen hen zeg en wil dat ze weten. Ik wil dat ze weten dat ik van ze hou, dat ze geliefd zijn, en dat ze mij blijdschap geven. Dat betekent niet dat ik altijd blij ben met hun keuzes, maar dat mijn liefde voor hen en mijn vreugde in hen los staat van hen. Dus ik zeg vaak: je bent zo geliefd en ik ben zo blij met je. Ik wil dat ze dat niet alleen horen, maar ook zo ervaren. En datzelfde geldt voor God de Vader. Hij wilt niet alleen dat we dit horen en weten, maar ook ervaren.
CONCLUSIE
De kern van Jezus’ doop is het beeld van zoonschap, is het beeld van God de Vader die zegt, “Dit is Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb!” Als we in Christus zijn, als we in Zijn geliefde Zoon zijn, dan zegt God de Vader deze woorden ook tegen u, jou, en mij. Dus hoor ze. Laat ze op je inwerken. God wil vandaag dat je hoort dat je Zijn geliefde Zoon bent, dat je Zijn geliefde dochter bent, en dat Hij welbehagen in je heeft, dat Hij vreugde in jou vind. Wat een prachtige woorden zijn dat om te horen. En Zijn welbehagen in jou is geenszins vanwege iets dat je hebt gedaan. Je hebt dit welbehagen niet hoeven te verdienen, en dus dan je het aan niet verliezen. In Christus ben je simpelweg Zijn geliefde kind in wie Hij vreugde vindt. Hoor deze woorden vanmorgen. Voel deze woorden vanmorgen. Ervaar deze woorden vanmorgen. Dit is een waarheid waar we in mogen rusten, en waar we tegenaan mogen leunen.
Laten we bidden.
[1] Joh. 3:22-24
[2] 1 Kor. 2:3
[3] Exo. 14:21
[4] Jes. 48:21
[5] Zach. 14:4
[6] Jes. 11:2; 42:1; 61:1
[7] “The descent of the Spirit ‘as a dove’ indicates that he is the unique representative of the new Israel created through the Spirit.” ~ William L. Lane
[8] “So far in the Gospel of Mark we see four witnesses, each testifying to the identity of Jesus. What more evidence do we need? Mark said Jesus is the Son of God (Mark 1:1). The prophets said Jesus is Lord (Mark 1:2-3). John the Baptist said Jesus was the One after me who is mightier than I (Mark 1:7-8). God the Father said Jesus is the Beloved Son of God (Mark 1:10-11).” ~ David Guzik
[9] “In the baptism, Jesus […] stands in the water with sinners as himself the “firstborn Son” to redeem and restore the original ideal of divine sonship. As the Beloved Son in whom God is pleased and on whom God’s Holy Spirit rests, Jesus is both the model of Israel’s sonship and the means of its fulfillment. In Jesus, the Son of God endowed with the Spirit of God, all people will see God’s salvation” ~ James Edwards
[10] Efe. 2:3
[11] Efe. 1:5
[12] Rom. 8:16
[13] Gal. 4:6
[14] 1 Joh. 4:19
[15] 1 Joh. 4:16